आत्म विकासको लागि काक्रोच सिद्धान्त

आत्म विकासको लागि काक्रोच सिद्धान्त

अचानक एउटा रेस्टुरेन्टमा कतैबाट एउटा साङ्लो उडेर एउटी महिलामाथि बस्यो ।

उनी डरले कराउन थालिन् ।डरलाग्दो अनुहार र काँपिरहेको आवाजका साथ, उनी उफ्रिन् र आफ्ना दुवै हातले काक्रोचबाट छुटकारा पाउन सक्दो प्रयास गरिन्।

उनको प्रतिक्रिया संक्रामक थियो, किनकि उनको समूहका सबैजना डराएका थिए।
ती महिलाले अन्ततः साङ्लोलाई भगाउन सक्षम भइन् तर साङ्लो समूहको अर्की महिलामा पर्यो।
अब समूहमा अर्की महिलाको नाटक जारी राख्ने पालो थियो। पर बाट यी महिलाहरु को नाटक हेरिरहेको वेटरले उनीहरुलाई बचाउन दौडियो ।

महिलाहरुले साङ्लो फ्याक्ने क्रममा साङ्लो वेटरमाथि खस्यो ।

वेटर दृढ उभियो,  एकछिन उसले अडिक भएर साङ्लोलाई अवलोकन गर्यो र आफ्नो शर्टमा काक्रोचहरूको व्यवहारलाई बुझ्यो।

जब उ विश्वस्त भयो, उसले साङ्लोलाई आफ्नो औंलाले समात्यो र रेस्टुरेन्टबाट बाहिर फालिदियो।

यदि उनीहरूको व्यवहारको लागि साङ्लो जिम्मेवार थियो भने वेटरलाई साङ्लोले किन आतंकित गरेन?

यो साङ्लोले होइन, महिलालाई साङ्लोले निम्त्याएको अशान्तिलाई सम्हाल्न नसक्ने असक्षमताको हो।

मलाई सडकको ट्राफिक जामले सताएको होइन, ट्राफिक जामले गर्दा हुने गडबडीलाई सम्हाल्न नसक्ने असक्षमताले सताइरहेको छ ।

बाहिर बाट उत्पन्न हुने समस्या हाम्रो हातमा हुँदैन तर समस्या भन्दा पनि, त्यो परिस्थितिलाई हामीले कुन प्रकारले समाधान अथवा स्वीकार गर्छौं त्यसले हाम्रो जीवनको सार्थकतालाई  दर्शाउँछ।

कथाबाट सिकेको पाठ:
मैले बुझें, जीवनमा प्रतिक्रिया दिनु हुँदैन।
मैले सधैं परिस्थिति अनुकूल व्यवहार प्रस्तुत गर्नु पर्छ ।

महिलाहरूले जवाफ दिए, जबकि वेटरहरूले परिस्थिति अनुकुल व्यवहार प्रस्तुत गरे। 
प्रतिक्रियाहरू सधैं सहज हुन्छन् जबकि परिस्थिति अनुकुल व्यवहारले सधै राम्रो नतिजा दिन्छ।

जीवन बुझ्ने सुन्दर तरिका।
जो मानिस खुशी छ त्यो यस कारणले होइन कि उसको जीवनमा सबै थोक राम्रो छ!
खुसी यसकारणले छ कि जिबनमा आइलाग्ने हरेक कुरामा उसको दृष्टिकोण सही छ !!